​

Gepassioneerd door fotografie sinds zijn tienerjaren, maakt Eric beelden die hij daarentegen voor zichzelf houdt. In 2008 besloot hij om een aantal foto’s uit de kast te halen en vooral om verder beelden te creëren die zowel esthetisch,  raadselachtig en dubbelzinnig zijn. Zijn blik onderzoekt en snijdt om uiteindelijk  een fragment van een scène, een plaats, een landschap, een object of materiaal te behouden.

 

Geen enkel van deze foto’s heeft behoefte gehad om een expeditie te doen tot aan het ander kant van de wereld, in tegendeel. Zijn fotografie is het beeld van wat iedereen kan zien zonder dat te ze het per se zien.

 

Boomstronken, dode bladeren, roestige buizen, oude plank, rotsen, ... het zijn allemaal bronnen van inspiratie op voorwaarde dat je je ogen gebruikt als een scalpel.

 

Hij houdt ervan om het publiek in verwarring te brengen door beelden voor te stellen die we afhankelijk van ons karakter, stemming, wens op verschillende manieren kunnen interpreteren.

 

Zijn beelden moeten buiten esthetiek ook een verhaal vertellen, een gedachte suggereren, intrigeren, “things to think” geven.

​